رهبر قنبری از مستند سازان کشور در گفت و گو با خبرنگار ستاد خبری جشنواره بین الملی فیلم 100، ضعف ارتباطی با بدنه اجتماع و مخاطبان را یکی از ضعف هایی دانست که در جشنواره ها باید اصلاح شود و گفت: جشنواره های فیلم بسیاری در کشر برگزار می شود که می تواند محلی برای حضور قشرهای مختلف اجتماعی در آن باشد ولی ما می بینیم که فقط این حضورمعطوف به طیف خاصی از فیلمسازان است و این به خاطر ضعف ارتباطی و جدی نگرفتن آن توسط مسئولان جشنواره ها است که باعث شده تا این جشنواره ها خیلی عمومی نشود.
وی ادامه داد: یک مورد دیگر که جشنواره ها در ایران بر ارزش آن واقف نیستند این که نهادهای دولتی برگزار کننده آن نسبت به عمق فلسفه وجودی کار خود اطلاعی ندارند و از نیروهایی در روند برگزار جشنواره ها استفاده می کنند که خیلی تخصصی نیستند و ارتباط خوبی با فیلمساز نمی گیرند.
کارگردان فیلم سینمایی پرنده باز کوچک، با بیان اینکه بسیاری از برنامه های جنبی جشنواره ها جز اتلاف هزینه، چیز دیگری در بر ندارد، اظهار داشت: نشریات و بولتن هایی در جشنواره ها تولید می شود که اگر یک نظر سنجی ساده انجام دهیم خیلی از مطالب آن ها نه تنها هیچ اثر مثبتی ندارند بلکه فقط باعث هدر دادن منابع مالی است.اگر جشنواره ها سعی کنند تا با اختصاص دادن برنامه های علمی بر ارتقای سواد فیلمسازان بکوشند خیلی مفید تر است.
نویسنده فیلم "فصل بلوغ" ، حمایت و پخش فیلم های مستند و کوتاه منتخب در جشنواره ها را در رسانه ملی باعث ایجاد انگیزه فیلمسازان خواند و خاطرنشان کرد: در رسانه ملی می توان با تعریف کردن آیتم هایی، این فیلمها را پخش کرد ولی حتما فیلمسازان هم مدنظر داشته باشند که به سراغ موضوعاتی با قابلیت های ارتباطی با مخاطب عام بروند.
قنبری در خصوص مسئله سانسور که بسیار سلیقه ای در کشور ما دنبال می شود هم این طور عنوان کرد: محدود کردن فیلمساز و هدایت کردن وی درکانال خاصی باعث می شود تا نتوانیم خروجی مطلوبی را داشته باشیم و در این خصوص فیلمساز هم باید مد نظر داشته باشد که آزادی بیان صرفاً به معنای عبور ازخط قرمزها نیست و نباید از موقعیت ها سوء استفاده کرد.
این مدرس انجمن سینمای جوان؛ با بیان اینکه ساخت فیلم های 100 ثانیه ای نیازمند استفاده از فرم های موجز برای بیان منظور خود است؛ خاطرنشان کرد: ساخت این فیلم ها، بی شک نیازمند اندیشه و سواد بالای فیلمساز را می طلبد و خود من به واقع شاید بتوانم هر سال دو فیلم کوتاه بسازم اما نمی توانم هر 5 سال یکبار یک فیلم 100 ثانیه ای بسازم.این فیلم ها بسیار ویژه و عالی هستند و مخصوصاً این که فیلمساز را وادار می کنند تا فرم های موجز و مختصر خودش را پیدا کند و به نوعی کاشفان تصویر را لازم دارد و کار هر فیلمساز بزرگی نیست که بتواند 100 ثانیه بسازد و کار استثنائی ترین آدم ها است.
وی ادامه داد: در کشف فرم ها این فیلم ها می توانند بیشتر موفق شوند و فضای بسیط را به یک فرم کوتاه تبدیل کند و ویژگی این فیلم ها است و کشف چند تصویر دور هم و ایجاد یک فرم و بیان مطلب بسیار عمیق فرهنگی و با هویت، کار فیملسازان 100 ثانیه ای است.
